''Τι έδειξε η νέα Βουλή'' Του Γιαννη Μαρινου

Και ξαφνικά, έπειτα από πολλά χρόνια, η ελληνική Βουλή αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον από τα τουρκικά σίριαλ, τις τυποποιημένες δήθεν συζητήσεις στην τηλεόραση και τις μονότονα επαναλαμβανόμενες κενολογίες, που έντεχνα συντηρούν κάποιες πολύ εμφανίσιμες κυρίες και κάποιοι χαριτόβρυτοι κύριοι. Τα νέα κόμματα και οι βουλευτές τους έγιναν πολύ πιο σαφείς και αξίζουν πια την προσοχή μας. Ακόμη και τα τρία συγκυβερνώντα κόμματα μιλούν πια άλλη γλώσσα προσπαθώντας(;) να ξεκαθαρίσουν τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν. Ιδιαίτερα οι υπουργοί, στα οικονομικά κυρίως υπουργεία, δείχνουν να έχουν γνώση του αντικειμένου που τους ανατέθηκε, των ορίων που υψώνουν οι διεθνείς μας δεσμεύσεις και η άθλια οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Ο Μακάρθουρ είχε πει: «Οι χαμένες μάχες συμπυκνώνονται σε δύο λέξεις: πολύ αργά». Η νέα κυβέρνηση καλείται να διαψεύσει αυτή την εμπειρία του αμερικανού στρατηγού που κατανίκησε την πανίσχυρη Ιαπωνία στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, φέρνοντας σε πέρας το ταχύτερο το τιτάνιο έργο που επωμίσθηκε, πολεμώντας ακόμη και τον ίδιο τον εαυτό της. Υπεράνθρωπο εγχείρημα, όταν μάλιστα έχει να αντιμετωπίσει την ευθυνοφοβία, τις πελατειακές εξαρτήσεις και τις αλλεπάλληλες παραιτήσεις που κλονίζουν τη σταθερότητά της και τις επισφαλείς ισορροπίες μεταξύ των εταίρων, μόλις άρχισε να κυβερνά. Επίσης τη λυσσαλέα αντίσταση της Ακρας Δεξιάς υπό τον δημαγωγό κ. Καμμένο, που ανακαλεί στην ιστορική μνήμη τους πατριδοκάπηλους, που οδήγησαν στον ολέθριο πόλεμο του 1897 και στη συντριβή μας από τους Τούρκους. Και τότε μας έσωσαν και πάλι οι «μισητές» για τους Ανεξάρτητους Ελληνες προστάτιδες δυνάμεις, όπως στο Ναβαρίνο. Εξίσου λυσσαλέα και αδίστακτη ξεκίνησε και η νέα Ακρα Αριστερά υπό τον λαοπλάνο κ. Τσίπρα, που τείνει να εξελιχθεί στον έλληνα Σεν Ζιστ, με τις φιλολαϊκές του επαγγελίες προς τους προλετάριους της Γαλλίας, που όμως κατέληξαν στην ολέθρια εμφύλια σφαγή με τις γκιλοτίνες. Οι απειλές του για παραπομπή στη Δικαιοσύνη για όσους τολμήσουν να αξιοποιήσουν την αδρανούσα ή καταπατημένη δημόσια περιουσία και να απαλλάξουν τη χώρα μας από τους αδίστακτους δυνάστες της τύπου Φωτόπουλου της ΔΕΗ και τις νεμόμενες τους κρατικούς πόρους συντεχνίες, δηλαδή να εφαρμόσουν το κυβερνητικό πρόγραμμα, δείχνει πόσο λίγο ενδιαφέρεται να «ταράξει στη νομιμότητα» τη νέα κυβέρνηση (κατά Παπαδημούλη). Ομως τον γνήσιο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον εκφράζουν ο επαγγελματίας συνδικαλιστής κ. Στρατούλης, που δείχνει να διψάει για αίμα και ο νοσταλγός της δραχμής κ. Λαφαζάνης. Διερωτώμαι επίσης αν ο διαπρέψας ως ταραξίας κνίτης κ. Τσίπρας διακατέχεται από το όραμα να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, εκτοπίζοντας την κυρία Παπαρήγα από την κλονιζόμενη καρέκλα της και απορροφώντας τα υπολείμματα του παλαιολιθικού ΚΚΕ. Ενας αγώνας εκτός Βουλής που επαγγέλθηκε είναι φυσικό ότι εύκολα μπορεί να παρασύρει τους απελπισμένους, που συντρίβουν ύφεση, ανέχεια, βαριά φορολογία και η μέχρις αυτοκτονιών οδηγούσα ανεργία. Πολύ επικίνδυνο εγχείρημα, καθώς έχει να διαχειριστεί την απελπισία και των εκατοντάδων χιλιάδων λιμοκτονούντων λαθρομεταναστών, το οργανωμένο έγκλημα σε μια πλήρως ανοργάνωτη χώρα και το αντίπαλο δέος της Ακρότατης Δεξιάς όπως φαίνεται να εξελίσσεται η Χρυσή Αυγή. Να υπενθυμίσω ότι η Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία κατέρρευσε κάτω από τα αλλεπάλληλα πλήγματα που κατάφεραν στη νομιμότητα από κοινού τα ναζιστικά τάγματα εφόδου και οι επαναστατικές ασκήσεις βίας των Κομμουνιστών, με κατάληξη τη δικτατορία του Χίτλερ.


Τιτάνιο το έργο που επωμίσθηκε η νέα προβληματικής συνοχής κυβέρνηση. Και μόνο η αλήθεια σε όλα, συνέπεια λόγων και έργων, ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων και η άμεση εφαρμογή τους, μπορούν να πείσουν και να αποδείξουν ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Αν πεισθούν και οι καχύποπτοι δανειστές μας, που και αυτοί παραπαίουν.





jmarinos@tovima.gr